عادت‌های صحیح را جایگزین کنیم

قدم زدن: وقتی کتاب را در دست می‌گیرید و در حالت راه رفتن درس می‌خوانید، این حالت نیاز به مکان خاص دارد تا توجهتان به راه رفتن معطوف نشود. شاید بدترین اثر منفی راه رفتن این باشد که بخشی از انرژی مغز صرف برقراری تعادل و تمرکز روی راه رفتن می‌شود، نه یادگیری. ضمن این‌که با توجه به تحرک در مطالعه، علاوه بر خستگی اندام حرکتی، خستگی زودهنگام چشم، در درازمدت باعث ضعف بینایی خواهد شد.
بلندخوانی: در این حالت تمرکز بیش‌تری خواهید داشت؛ چون حواس بینایی و شنوایی را کاملاً به خواندن جلب می‌کنید اما علاوه بر مصرف زیاد انرژی و آسیب به تارهای صوتی در درازمدت، سرعت مطالعه به شدت کاهش خواهد یافت؛ بنابراین اگر زمانی نیاز به مطالعه‌ی متمرکز دارید می‌توانید بلندخوانی کنید اما این کار نباید عادت شما شود.
وسواس: این حالتی است که فرد هنگام مطالعه‌ی متن کتاب، عبارات و جملات را بارها و بارها تکرار می‌کند. احساس فراموشی و حس یاد نگرفتن باعث می‌شود فرد مدام به جملات یا حتی صفحات قبل برگردد و آن‌ها را مجدداً بخواند. در این زمان فرد باید سعی کند بر احساس خود غلبه کند و حتی اگر واقعاً مطالب را فراموش می‌کند، ایمان داشته باشد هنگام تست و تمرین، مطالب را مرور و یادآوری خواهد کرد.
دراز کشیدن یا لم دادن: در حالت خوابیده یا درازکش، خون‌رسانی به مغز کاهش می‌یابد و احساس خواب‌آلودگی به سراغ فرد می‌آید. بهترین حالت خون‌رسانی به مغز حالت نشسته و پشت میز است.
مطالعه همراه با موسیقی یا تماشای تلویزیون: تماشای تلویزیون یا گوش دادن به موسیقی همراه با مطالعه بر عملکرد مغز در یادگیری تأثیر نامطلوب می‌گذارد. مغز هم‌زمان نمی‌تواند هم به موسیقی گوش کند و هم درس یاد بگیرد. بهترین حالت تمرکز در مطالعه این است که بخش شنیداری مغز هم‌راستا با بخش دیداری کار کند یا حداقل به کار دیگر و متفاوتی مشغول نباشد. تلویزیون دیدن حتی به عنوان استراحت بین مطالعه هم توصیه نمی‌شود؛ چون علاوه بر خستگی جسم، ذهن را هم درگیر مطالب ناتمام پخش‌شده یا سریال‌ها و فیلم‌های نیمه‌کاره خواهد کرد.